Het is alsof zijn muziek strijdt en tegelijkertijd de liefde bedrijft met zijn beeldend werk. Het ene lijkt niet zonder het andere te kunnen en volgen elkaar zijn hele leven op in een soort van syncopisch ritme. Er is een periode dat ze volledig in elkaar overvloeien.
Werken als Vioolpallet-Palletviool en Het Geluid Van Het Schilderen Van Mijn Zelfportret zijn daar het voorbeeld van, later existeren de beide disciplines weer naast elkaar. Geluidsexperimenten, gewone volksaandoende liedjes, rommelpotten, kerkmuziek, alles wil geruisloos in elkaar weerklinken.

It’s as if his music simultaneously competes with and makes love to his visual work. One seems inseparable from the other, and they follow each other throughout his life in a kind of syncopated rhythm. There’s a period when they completely merge. Works like “Violin Pallet-Pallet Violin” and “The Sound of Painting My Self-Portrait” are examples of this; later, the two disciplines coexist again. Sound experiments, simple folk songs, rommelpots, church music—everything strives to resonate silently together.

Drs. F. Kloosterbaan

Foto’s van diverse optredens: