Auteursarchief: admin

Muziek Legs Boelen

Het is alsof zijn muziek strijdt en tegelijkertijd de liefde bedrijft met zijn beeldend werk. Het ene lijkt niet zonder het andere te kunnen en volgen elkaar zijn hele leven op in een soort van syncopisch ritme. Er is een periode dat ze volledig in elkaar overvloeien.
Werken als Vioolpallet-Palletviool en Het Geluid Van Het Schilderen Van Mijn Zelfportret zijn daar het voorbeeld van, later existeren de beide disciplines weer naast elkaar. Geluidsexperimenten, gewone volksaandoende liedjes, rommelpotten, kerkmuziek, alles wil geruisloos in elkaar weerklinken.

It’s as if his music simultaneously competes with and makes love to his visual work. One seems inseparable from the other, and they follow each other throughout his life in a kind of syncopated rhythm. There’s a period when they completely merge. Works like “Violin Pallet-Pallet Violin” and “The Sound of Painting My Self-Portrait” are examples of this; later, the two disciplines coexist again. Sound experiments, simple folk songs, rommelpots, church music—everything strives to resonate silently together.

Drs. F. Kloosterbaan

 

Foto’s van diverse optredens:

Foto’s Legs Boelen

Mijn Opa was fotograaf. Hij maakte briefkaarten van dorpsgezichten en portretten. Ik hoor nog het gerinkel van de glazen negatieven van al zijn werk die in het begin van de jaren ’60 naar de vuilnisbelt gingen. Foto’s maken doe ik al vanaf die tijd, waarbij de lessen van Wim Noordhoek mij het meeste bijstaan. Gebruik mijn toestel als een schetsboek maar soms zitten er voltreffers bij die trend en tijd kunnen doorstaan en zelfstandig verder kunnen.

My grandfather was a photographer. He made postcards of village scenes and portraits. I can still hear the clinking of the glass negatives of all his work, which were sent to the dump in the early 1960s. I’ve been taking photos ever since, and the lessons from Wim Noordhoek and the conceptual photography of Pieter Engels are the most valuable. I use my camera like a sketchbook, but sometimes I find some truly striking images that can withstand the test of time and continue on their own.







De foto’s zijn gedrukt op aquarel papier, genummerd en gesigneerd in verschillende formaten.                              Photos are printed on artpaper, numbered and signed in different formats

					

		
		
	

							
	

				

			
						

				Beelden Legs Boelen
			

								


				

			
Ik zoek, ik raap, stop in mijn zak, voel, denk, assembleer, recycle vooral kleine dingen. Met wat lijm en een zakmes kan ik in principe buiten of aan de keukentafel mijn beeldjes maken waar vaak humor en erotiek zomaar uit tevoorschijn komen. Deze sculptuurtjes kwamen tot stand tussen 2005 en 2006 en hebben een gemiddeld formaat van 10 cm. x 6 cm. en zitten in doosjes met aan de voorkant glas. Regelmatig ontstaan nog nieuwe assemblages


I search, I pick up, I put in my pocket, feel, think, assemble, recycle especially small things. With some glue and a pocket knife I can basically make my figurines outside or at the kitchen table, from which humor and eroticism often simply emerge. These sculptures were created between 2005 and 2006 and have an average size of 10 cm. x 6 cm. and are in boxes with a glass front. New assemblages are still created regularly.




Foto’s: Nick Luypen


In het verleden heb ik verschillende grote sculpturen gemaakt:


 


DSC07297


    

  • Monument Voor Dijkdoorbraak 1982
    • 

  • Opgerold Vendel 1985
    
 
    • 

  • Palen Museum Kamp Vught
    • 


					

		
		
	

							
	

				

			
						

				Schilderijen Legs Boelen
			

								


				

			
De schilderijen hebben meestal een serieel en repetitief karakter. Telkens duikt er een thema op dat op veel manieren belicht wordt. Begon hij na de academie met performances waarin de angst voor het witte doek en de wens tot het echte schilderen centraal stonden (o.a. de Appel Amsterdam) later en nu nog gaat het om het pure schilderen, soms direct eenvoudig klein en een andere keer gelaagd groot.


The paintings are usually serial and repetitive. A theme emerges each time, explored in a variety of ways. After graduating from the academy, he began with performances that focused on his fear of the blank canvas and his desire for authentic painting (e.g., de Appel Amsterdam). Later, and still today, he focuses on pure painting, sometimes straightforward and simple, small, and other times layered and large.


Drs.F. Kloosterbaan.







Foto’s: Nick Luypen