Gedichten

MODDER

Taandeloze vurovergebogen vrouw
van tweëenvijftig joar
daanst mi
in d’r haand
‘n heel vrimd mes en
daormee gestoken asperges
daornao drijvend
in pan,
aai en gekookte ham
waachtend op
ingewikkelde schikkingen
op schaolen mi
gaauwe raandjes
glijen tussen chique
lippen naor
binnen in buiken
van vrouwen mi
kroonen en bruggen

NEDERLAANDSE TAOL

Of ik ze haol
uit goot of bajes
irste kaomer of T.V.
van wie dan ook
Wie brocht ze mee
die woorden
hebben
allemaol
munne taol verrijkt
mi kennis
over verder.
Misschien is’t daorom
dè ‘k,
nou ‘t nog kan,
en’t steeds mir mis
in’t Druunens schrijf
dè ‘t mijne is.

RIJMELARGHETTO

Steen vur steen
Verkeerde been
Wir gin les
Lege fles
Verschimmeld brood
Buurvrouw dood
Volle vaos
Wild geraos
Ladderzat
Billegat
Vrimd gedoe
Pa en moe
Toverfluit
Kutgeluid
Gruune staor
Halfgaor
Op en neer
Daome heer
Kinderloos
Aauwe doos
Naogellak
Knikkerzak
Eerste klas
Règenjas
Natte broek
Laoriekoek
Uierzalf
Vingerkalf

STEEK

De leste pruim
wild afgeschud
gevangen in de heg,
te gretig gaauw
gevat,
‘n bie daormee
verstoord,
die toen uit
zelfbehoud
in munne
trouwringvinger
staak
ik kreeg ‘m
daornao
nie mir aaf

GEVONDEN

Leer me te zuuken
zo diep in m’n eige
bij zon en bij mist
bij bliksem en règen
Haauw me dan vaast
‘k hoef nie te praoten
leer me te zijn
in alle staoten

NETJES

D’n hollaandse
weind veigt
de blaojkes
keurig
bij mekaore
kleine hoopkes
in de holtes
van de muur.

TJITSKE

Ze plukte bekaant
onopvallend
mi durren duim
aon d’n binnenkaant
van durre (trouw) ring
in schaoduw uitvergroot
op de vloer van ‘t toneel
alleen vur mijn te zien
Doar waar ze nog lang nie
zo schon es laoter
thuis
gesigneerd
in bed.

DE VURLOPER

Verzonnen geestverwaanten
waren d’r nie bij
hij liep alleen vurop
eenzaom soms
mer zelfbewust
verlustigd dur genoegzaomheid
rustig en verzaodigd
de wens
naor meer
naor verder
tevens onderaon
de saomenlèvingsleer
liep ‘t ie stevig deur
telde aamper mee
aachterkleinkeinder zòn ‘m
aachteraaf inhaolen
Hebberig es ze waren